Wetteren

Rij je soms in de spits van Gent naar Brussel? Dan heb je zeker al de lange file op de pechstrook zien staan aan de afrit Wetteren.

Ik sta er zelf bijna elke dag, met ongelofelijk veel schrik! De pechstrook is smal, de auto’s en vooral vrachtwagens razen voorbij aan 90 a 120 km/u en ondertussen proberen auto’s die niet willen aanschuiven zich ertussen te wringen, dan remmen ze vollenbak op t rechtervak en voegen ze in… Ik zie in mijn hoofd 100den accidenten gebeuren, echt ik zit daar elke dag met een halve paniekaanval aan te schuiven…

Liefst gemeente Wetten, of provincie Oost-Vlaanderen of gewest blabla, maakt niet uit wie, doe er nekeer iets aan!

Naast de autostrade liggen velden en er ligt zelfs al een baan, maak bv een afrit iets vroeger voor de mensen die richting Zottegem moeten en laat die dan wat verder op de N42 uitkomen, zodat enkel de mensen richting Wetteren op de huidige afrit moeten afslaan… Ik weet het niet he, jullie zijn de experts, maar geef toe, zo kan het echt niet verder.

Ik reed al verder, als ik niet zag dat de file reeds 2!km voor de uitrit begon en ik er niet tussen durfde kruipen, dan rij je via Erpe-Mere, door 10 dorpen waar nog nooit iemand van heeft gehoord en dan kom ik een pak later aan aan de creche/school…

Aangezien we er elke dag met zeer veel staan, denk ik dat velen mijn mening delen, doe er iets aan, ik smeek eigenlijk zelfs een beetje!

Mijn feedback

Een maand geleden kreeg ik een mailtje van Marie of ik feedback wou geven over de nieuwe ikea campagne: Het leven.echt.eenvoudig

Ik starde (ja zo een sterreke vooraan je mail zetten in gmail) de mail en ging verder in mijn iets te drukke bestaan…

Deze week kreeg ik de vraag of ik toch mijn feedback nog ff wou doorsturen en ik mailde Marie vandaag dit:

Dag Marie,

Je mailtje stond gestarred, maar ik was er gewoon nog niet toe gekomen.

Een huishouden met 2 kindjes, een job en een webwinkel, t is gelijk een beetje van t goeie teveel. 😉

 

Gisteren heb ik de spot bewust gezien op tv, en ja, ze slaat de nagel op de kop… maar de vraag is natuurlijk of mensen dit wel kunnen en als ze het zelf dan kunnen, alles een beetje los laten enzo, wordt dit dan wel geapprecieerd door anderen.

Hoe je t ook draait of keert, ik trek het mij enorm aan wat anderen van mij/ mijn kinderen/ mijn huishouden etc denken… en ook al zegt bijna iedereen dat het niet nodig is, ze doen het gewoon zelf ook!

En als je je niet gelukkig voelt met die maat meer, met dat vuile huis… dan doe je er best voor jezelf iets aan…

Maar wat ik nu wel leer is dat je vooral ook tijd voor jezelf moet maken, dat je nekeer ff het huishouden en gezin aan de kant moet zetten en iets moet doen waar je zin in hebt…

Zo iets geeft mij een enorme boost en maakt dat ik die anderen dingen (mooi huis, sociaal contacten, leuke tijd met kinderen, werk) weer beter aan kan…

 

Dus mijn mening over jullie campagne is dat ze er boenk op zit, echt zowat elke moeder (en ook wel vaders maar toch vooral mama’s) zal zich herkennen in deze situatie… maar of het zo eenvoudig is om het op te lossen, dat is wat anders 😉

 

Voila se, ik hoop dat dit een beetje is wat je vroeg.

 

Fijn weekend!

 

Sofie

Ik dacht, ik geef het ffkes mee aan jullie ook 😉

Dood

De wijvenweek is nog niet begonnen, zelfs nog niet eens aangekondigd (ze weten nog niet eens of er eentje komt) en ik begin hier al met een bekentenis.

Ik ben bang van de dood… als ik er aan begin te denken krijg ik  zweet in mijn handen (nu zelfs al) en als ik op tijd stop met erover te denken krijg ik maar een kleine paniekaanval, kan ik niet stoppen (zoals s nachts in bed) met denken dan smijt het lijf er nog een hyperventilatie aanval bovenop…

De gedachte dat het hier elke seconde gedaan kan zijn… zo poef, gedaan en dan? Ja dan besef ik da niet meer, maar wat dan? Echt, die onwetendheid, ik word er gek van…

En dan denk ik ook meteen, maar ik ben nog niet klaar om te sterven, ik heb net 2 kindjes, een prachtige man en ik wil met hen nog 1001 dingen doen!

Elke keer ik hoor dat er iemand dood gaat, slaat dit gevoel in mijn gezicht, petat… Ik ben er elke keer een paar uur slecht van…

De eerste keer… cinema

Eergisteren gingen we voor t eerst naar de cinema met Luka. Ik hoor jullie al denken, is da niet een beetje vroeg, hij is nog geen 3! Wel in de kerstvakantie heeft hij de film Fantasia volledig uitgekeken, op 6 januari zijn we naar het optreden van Kapitein Winokio gegaan in den AB waar hij enorm van genoot… Dus wouden we in de krokusvakantie graag nekeer naar de cinema met hem, vooral omdat hij bijna elke dag vraagt om naar de film met de visjes (Finding Nemo) of met de pinguïns (Surf’s up) te kijken…

Dan krijg ik een mail van Disney of Luka niet naar Finding Nemo in 3D wilt gaan kijken op hun kosten, awel gelijk dat ze t wisten, we zeiden ja en we kregen een paar dagen later een pakje thuis met daarin een pluchen Nemo (die nu overal mee naartoe gaat), een supercoole 3D duikbril met nemo-print en 4 tickets om naar de film te gaan.

En zo gingen we dus gisteren met z’n 3’en naar Gent. We aten eerst frietjes (jaja met Nemo erbij natuurlijk)

Om daarna met een mega enthousiaste Luka naar de Kinepolis te wandelen. De affiche werd onmiddellijk gespot en ongeduldig gingen we naar onze zaal. Hij was onder de indruk, van de grote tv en al de kindjes en de zeteltjes… Echt dat gezichtje, zo blij dat hij was…

Spijtig genoeg werkte deze bril niet in deze cinema dus moest Luka ook een gewone 3D bril opzetten, die dankzij moesjen stukjes goed bleef zitten. Na de verplichte trailers en reclame (wat me opviel is dat er bijna geen reclame was, meer oproepen om reclame te verkopen) kregen we een leuk, kleurrijk, grappig kortfilmpje te zien met de figuurtjes van Toy Story in 3D 🙂

En dan begon de film, in zijn enthousiasme riep hij een paar keer door heel de zaal, geen erg, niemand keek ervan op 🙂 Hij genoot, maar hij sprong ook bijna op onze schoot toen de vis tevoorschijn kwam die diep in de zee leeft met zijn klein lichtje aan zijn staart, net op tijd kwam de pauze, ff naar het toilet (wat gratis is voor kinderen trouwens) en klaar voor het tweede deel 🙂

Tegen het einde werd Luka moe, geen middagdut, de donkere zaal en het enthousiasme van voordien had hem een beetje uitgeput, de laatste 5 minuutjes keek hij op mijn schoot en zo genoot ik dubbel zo hard 🙂

Ondertussen kreeg ik veel vragen van mama’s met jonge kinderen of dit te doen was, zo naar de film gaan met een 3-jarige… wel in ons geval, zeer zeker! Maar iedereen kent zijn kind het best… Luka kan makkelijk een hele tijd stil zitten, zeker als er een scherm voor hem hangt en de film Finding Nemo kende hij, dat doet ook veel voor zo een kleintje. Waar ik mij op voorhand een beetje zorgen over maakte was het geluid, maar dat viel echt best mee, volgens mij zetten ze dat gewoon wat stiller voor kinderfilms.

Alleszins was onze eerste cinema-ervaring een succes en zullen er zeker nog volgen op regenachtige vakantiedagen! Bedankt Disney 🙂

Bang maak maatschappij

Echt, wat is dat toch met iedereen… het nieuws zit vol negatieve dingen, de crisis blijft maar duren en dat lijkt me vooral omdat mensen blijvend bang gemaakt worden zodat ze geen geld uitgeven en waardoor er dus echt crisis ontstaat en er allerlei zaken over kop gaan en dus mensen zonder werk komen zitten en die kunnen dan niks meer kopen…

Komaan mensen, doe er niet aan mee en blijf leven en geniet van het moment, wie weet is t morgen gedaan en wat dan… spijt komt te laat en zeker als het op genieten aankomt 😉

Dit gevoel van bangmakerij werd trouwens versterkt door een mail van Ecover, die er serieus overging volgens mij…

Komaan seg! Lik niet aan je lepel al hij uit de vaatwas komt… de marketing mensen van Ecover beginnen helemaal den Detol toer op te gaan… niet de juiste richting lieve mensen!

En dan dit:

 

Komaan seg, een laagje schoonmaakmiddel! Moest er nog maar 1 baby iets hebben over gehouden van het kruipen over een pas gedweilde vloer, dan had da merk al lang niet meer bestaan! Hey Evover, hou het bij een proper milieu enzo en stop met mensen bang te maken! Gebruik positieve reclame, dat werkt gewoon t best!

Sloefkes

Ja ik heb wat schade in te halen, dus smijt ik meteen een paar posts in jullie feed reader 😉

Toen we de geboortelijst van Yoko legden hebben we er ook een hoop dingen (lees kleding) voor Luka op gezet, 1 van die dingen waren sloefkes… ge zet da erop en ge vergeet da, tot Yoko geboren werd en we de sloefkes kado kregen… supersloefkes, ik zeg het u! Deze sloefkes van Collegien zijn flexibele zooltjes met verluchtingsgaatjes in en daar dan een soort sok aan vast gemaakt. Je kan ze kiezen in 1000 en 1 kleuren en motiefkes en t best van al, ze zijn er ook in volwassen formaat! Dus…

vroeg ik er ook voor mijn kerst en ja dezelfde, alleen een paar maatjes groter! En nu kan ik uit eigen ervaring zeggen dat ze super zitten, t lijkt of je op je blote voeten loopt, alleen hebben je voeten geen koud en doen ze geen zeer als ge op een steentje of een korrel van de hond trapt! Wij hebben ons huismerk voor sloefkes gevonden se!

 

Mijn nieuwe sjakosh!

Mijn handtas viel uit elkaar, letterlijk, echt de schouderriem kwam steeds los, de ritsen waren beiden kapot, de binnenvoering was gescheurd en dat terwijl ze nog maar 3 jaar oud was en van Calvin Klein was…

Dus ging ik op zoek naar een nieuwe… ik bezocht de schreeuwsite met 100000 paar schoenen en 5000 handtassen, niks naar mijn goesting gevonden, ik bezocht nog wat andere sites, maar ik had nergens een wow-gevoel, tot ik deze zag… Ik was meteen verliefd, ik keek nog wat rond, ik vond zijn kleine broertje, maar besloot toch om deze te bestellen en ja de volgende dag stond ze er al… maar niet zoals ik had verwacht (ja t staat op de site maar toch)

Deze handtas van Deux Filles en Fil moest je dus zelf in elkaar steken en kwam toe als een rol leder 🙂 Gelukkig was het maar een paar knoopjes op elkaar drukken, waardoor zelf ik deze handtas in elkaar kreeg 🙂

Et voila, dit is het resultaat!

Man ik heb er nog geen seconde spijt van gehad! Ik gebruik er nu mijn zakjes die ik kreeg van mijn secret santa in waardoor ze een iets minder grote rommelnest is dan de vorige… ah en zie je het logo rechts onderaan? Wel dat zijn gaatje, waardoor je een beetje licht in je handtas binnen krijgt en je makkelijker je sleutels terug vindt!

Gelukkig 2013!

Goed zot moeten jullie denken, t is 10 februari, waar komt zij nu mee af!

Wel t is hier mijn blog en aangezien ik mijn wensen voor jullie nog niet heb over gebracht doe ik dat nu. Voor iedereen een goede gezondheid en dat alvast 1 van je dromen mag uitkomen, welke deze ook is.

Want we eindigden 2012 niet alleen in t ziekenhuis met een zieke Yoko, we begonnen 2013 ook in t ziekenhuis, met een zwaar verstuikte voet van mij… 1 week open gips (das met krukken enal, niet praktisch met 2 kleine kindjes in huis)

en daarna 2 weken loopgips.

Allez hup, nu kunnen de gipsfetisjisten zich hier komen verlekkeren… Oh ja die bestaan, die kwamen op twitter in dm hun vieze fantasieën vertellen… freaks!

Dus wat doet iemand die niet met de auto mag rijden gedurende de solden? Die koopt online (ahja!)

Ik kocht

• broekkousen bij Monsters with an attitude, spijtig genoeg nog niet in mijn bezit want toen ik ze wou ophalen was hun winkel al toe (terwijl hij officieel nog open was…)
• Truien en een tshirt voor Luka bij Spookies, prima ervaring zoals altijd!
• Kleedje, t-shirt en een trui voor Yoko bij Hollekebolleke, was de eerste keer dat ik er bestelde, zeker een aanrader!
• Kleedjes en kousenbroek voor Yoko bij Koekedoe, ik kan niet wachten om Yoko deze kleedjes aan te doen, ze zijn prachtig!

En dan kocht ik nog een handtas (zie volgende post ;-))

Ge ziet, ge hoeft niet mobiel te zijn om soldekes te doen 😉

 

Secret Santa

Ik kreeg dit kaartje reeds een dikke week geleden (maar doordat ons kleine Yoko weer een klein bezoekje aan t ziekenhuis in Asse bracht was het er niet van gekomen het te posten)…

Echt mijn krullende neus maakte overuren van curiositeit! Ik googelde pink bow, kdacht het gevonden te hebben maar toen wees manlief me erop dat die dame in het noorden van Engeland woonde… verkeerd gegokt dus…

En op kerstavond kwam de postbode en bracht hij mijn echt pakje 🙂 Ik kreeg dit prachtige tasje, helemaal in een stofke waar ik direct zot van was/ben…

en dat was nog niet alles… in dat tasje zat nog vanalles!

Ik heb migraine, dus ik heb altijd medicatie bij, ik ben een vrouw dus ik heb altijd tampons bij, ik heb kinderen dus ik heb altijd pleisters en fysiologisch water bij… dit zit allemaal los in mijn handtas… en dankzij dit prachtig ehbo-tas waarvan je de handleiding hier vindt zal dit in mijn volgende handtas niet meer t geval zijn… mijn huidige hangt helemaal uit elkaar en de ritsen zijn kapot… nu kan ik op zoek naar een handtas die bij dit tasje en mijn ehbo-tasje past 🙂 Zelf maken kan ik echt niet, ik was de enige die bloedde tijdens de ikea-workshop die ik volgde… maar wie weet vind ik wel een tof modelleke in een tof stofke in 1 of andere webshop, tips zijn welkom!

Maar dat was dus nog niet alles he, er zaten ook nog 2 thee-zakjes in en een twitter-sleutelhanger! Ook weer boenk erop want mijn huidige sleutelhanger is in dezelfde toestand als mijn handtas en was dringend aan vervanging toe!

Jozefien van lesmademoiselles.blogspot.be, ik kan je niet genoeg bedanken voor het prachtige #sesa geschenk!

 

 

Hot Wheels Power Tower Wall Tracks

Ik heb een zoontje… en zoontjes die spelen graag met auto’s (waarmee ik niet wil zeggen dat mijn dochter er niet mee mag spelen he, maar die is nog wat klein)… ik kocht een doos van 20 auto’s in den Aldi een jaar en half geleden… genen aanrader, die auto’s vallen uit elkaar als ze op de grond vallen en dan komen er zeer scherpe stukken bloot liggen en zijn ze levensgevaarlijk… ik kocht ook een klein dooske met 5 hot wheels rond dezelfde periode… en ik was meteen fan, die auto’kes zweven over de grond, zijn superstevig en zien er nog ubercool uit ook!

Dus toen de mensen van adhese vroegen om de Hot Wheels Power Tower met Wall Tracks te testen was ik meteen enthousiast, de wederhelft ook trouwens want dat was kinderdroom die uitkwam, een Hot Wheel baan met bewegende zaag en hongerig monster dat je auto “opeet” als je niet goed mikt! 🙂

Ik ging er dezelfde dag nog langs en in het weekend werd de Power Tower aan de muur bevestigd… u leest het goed, aan de muur… deze race baan kan je niet gewoon gelijk waar neerzetten, er zitten stickers van 3M bij waarmee je de baan aan de muur bevestigd… De handleiding was zeer beperkt en soms een beke onduidelijk voor mij… duidelijk voor en door mannen gemaakt 😉 Maar manlief maakte er een prachtbaan van… tot we ontdekten dat je er 2 D batterijen voor nodig had… dit hadden we niet in huis dus moest Luka nog een beetje wachten en werd de lift met veel geduld manueel omhoog gedraaid… En toen was het zover, de baan kwam tot leven, tot groot jolijt van onzen oudsten, hij is er stapelgek van, zet slagboomkes omhoog en omlaag, supportert voor de auto’s en amuseert er zich zo goed mee… en dat terwijl de doos zegt 5+… kijk zelf hier 🙂

Dus heb je een zoon die zot is van auto’s en goed is in fijne motoriek en niet te heftig met speelgoed omgaat (want het hangt aan de muur en is dus niet zo stevig), kopen die handel, als ist voor nieuwjaar, verjaardag of voor volgende kerst 😉

Van alle kado’s die hij kreeg staat de racebaan gedeeld eerst met de doos plasticine die hij van opa Gent kreeg!